دلتنگی

کاش دلتنگی نیز نامِ کوچکی می‌داشت

تا به جانش می‌خواندی ؛

نامِ کوچکی تا به مهر آوازش می‌دادی،

همچون مرگ که نامِ کوچکِ زندگی‌ست

و بر سکّوبِ وداع‌اش به زبان می‌آوری ،

هنگامی که قطاربان آخرین سوتش را بدمد

و فانوسِ سبز به تکان درآید......

نامی به کوتاهیِ‌ آهی

که در غوغای آهنگینِ غلتیدنِ سنگینِ پولاد بر پولاد

به لب‌جُنبه‌یی بَدَل می‌شود ؛

به کلامی گفته و ناشنیده انگاشته

یا ناگفته‌یی شنیده پنداشته...