بدون شرح

یاد آن روزها بخیر عجب روزهایی بود روزهای سرد زمستانی ابر سراسر آسمان را می پوشاند صدای رعد و برق به گوش می رسید قطرات باران شروع به باریدن می کردند و صدای شادی کودکان درهوا طنین انداز می شد.
هنوز آثاری ازخانه های پیشالی بود اما جایشان را به خانه های سنگ و سیمانی داده بودند سقف خانه ها کاه و گلی بود بعضی از مواقع هم آنقدر باران ادامه داشت که بعضی از خانه ها خیس می شد و صدای قطرات آب در ظرفها ( دیگ و بشقاب و کاسه ) آهنگی می نواخت که دل صاحب خانه مکدر می کرد . تا چاره ای بیاندیشد و در باران های دیگر با آرامش سر بر بالین بگذارد.
باد سردی می وزید و با وزیدنش باران را از لابه لای درب و پنجره وارد خانه ها می کرد صدای رودخانه ها در اطراف خانه ها به گوش می رسید و کودکان لحظه شماری می کردند تا لحظه ای باران بند بیاید و به تماشای رودخانه بروند. 
اعضای خانه گرد تا گرد بخاری نفتی جمع بودند و هم به صدای باران گوش می دادند و هم چای دم کرده دست مادر را نوش جان می کردند . غذای روز بارانی هم آش دست پخت مادر بود که در هوای بارانی و سرد واقعا می چسبید . 

منبع