فروردین روستای صرفه (3)

من که میدانم شبی عمرم به پایان میرسد

نوبت خاموشی من سهل و آسان میرسد...

نمایی زیبا از چشمه ی روستای صرفه:

من که میدانم که تا سرگرم بزم و مستی ام

مرگ ویرانگر چه بی رحم و شتابان میرسد

من که میدانم به دنیا اعتباری نیست،نیست

بین مرگ و آدمی قول و قراری نیست،نیست

من که میدانم اجل ناخوانده و بیدادگر

سرزده می آید و راه فراری نیست،نیست