غروب بهاری در روستای صرفه

گاهی آنقدر به خواب می رویم 

که پیکره ی حیات را رو به نیستی می کشانیم 
اکنون باید از مرز خواب گذشت 
ابر ها را ببین چه اندوهی درون خود دارند ...
گویی انگار غبار این دنیا آسمان را در خود بلعیده است 
ریه های زمین روز به روز به طمع انسانها قطع می شوند
نگاه کن غروب این روز ها چگونه نفرت خورشید را نشان می دهد 
باید امروز از مرز خواب گذشت 
چرا که آینده 
مرز بیداری عکس رویای دیروز است ...!

هوای گرگ و میش

باز دل آسمان گرفته....

بغضش را با تمام وجود حس میکنم

از ان بغضهاست که اگر بشکند ویران می کند

خوش به حال اسمان که گهگاه بغض دارد و گهگاه ویران میکند...