تراده

-یکی از سنت های جالب این منطقه در هنگام عروسی اینست که تعدادی از اقوام عروس و داماد، دسته جمعی به سمت درخت سفیدالی(سپیداری) که از قبل انتخاب کرده اند می‌روند.در انجا با کمک هم و بوسیله‌ی تبر درخت سفیدال که طول زیادی دارد را از پایین تنه؛ و نه از ریشه؛ قطع می‌کنند.
انرا به شکل افقی روی شانه‌ی هم قرار می‌دهند و با همراهی هم انرا به محل مراسم عروسی که جلوی خانه‌ی عروس یا داماد است منتقل می کنند.در طول مسیر کودکان را روی این درخت افقی می‌نشانند و این کار را خوش یمن می‌دانند.بارها با هم فریاد(کلولو  و شواش) سر می‌دهند.

با رسیدن به مقصد درخت را برزمین می‌اندازند،به شاخه های ان ریسه و پارچه های رنگی بادکنک و حتی انواع میوه وصل می‌کنند، قسمت هایی از انرا رنگ می‌زنند و با همکاری هم انرا بصورت نمادین بر زمین می‌کارند.هم اکنون اگر در این منطقه حاضر شوید معمولا در جلوی بعضی خانه ها این سپیدارها خودنمایی می‌کنند.

-سنت زیبایی دیگری که متاسفانه در سالهای اخیر کمتر برگزار می‌شود ، این بود که در مراسم شب ششه(ششمین شب تولد فرزند) و در محلی که مردها دور هم جمع بودند؛ همه‌ی حاضرین موظف بودند که اوازی هرچند کوتاه بخوانند.کسی که نمی خواند از طرف بزرگ و ریش سفید جمع موظف به انجام کاری غیرمعمول ‌می‌شد؛ مثلا ان فرد باید روی یک پا می‌ایستاد یا از جمع بیرون می‌رفت و صدایی غیرمعمول در می‌اورد.

 

متن بهار 95

عکس تابستان 95